Edmund Spenser - Sonnet 75
Edmund Spenser - Sonnet 75
- One day I wrote her name upon the strand,
- But came the waves and washed it away:
- Again I wrote it with a second hand,
- But came the tide, and made my pains his prey.
- Vain man, said she, that doest in vain assay
- A mortal thing so to immortalize,
- For I myself shall like to this decay,
- And eek my name be wiped out likewise.
- Not so (quoth I), let baser things devise
- To die in dust, but you shall live by fame:
- My verse your virtues rare shall eternize,
- And in the heavens write your glorious name.
- Where whenas Death shall all the world subdue,
- Out love shall live, and later life renew.
Algemene informatie
Tijdbalk
700 - 1066 Old English
1066 - 1500 Middle English
1500 1660 Renaissance (renaître)
1660 - 1789 Classicism/age of reason
1789 – 1832 Romanticism
1832 – 1900 Victorian age
1900 – Now Modern English period
Soorten sonneten
Italian sonnet 4 – 4 – 3 – 3
English/Shakespearean Sonnet 4 – 4 – 4 – 2
Rijmschema’s
Italian sonnet:
a, b, a, b c, d, c, d (wending) e, f, g e, f, g
English/Shakespearean sonnet:
a, b, a, b c, d, c, d e, f, e, f (conclusie) g, g
Achtergrondinformatie over de renaissance
Kenmerken:
- herleving van de klassieken
- nadruk op aardse realiteit naast het hiernamaals
- nadruk op het individu (je hoort niet meer bij een groep)
- boekdrukkunst werd uitgevonden: Middeklasse kan nu ook beschikken over de literatuur
- veel poëzie en drama
- Sonnet is belangrijk
- Metafysica: dichters die gedichten schrijven met veel wetenschap erin:
- conceits (wetenschappelijke en ingewikkelde vergelijking)
- comparison (my love is like a red rose)
Voorbeeld conceit: Women are but mens shaddowes - Ben Jonson:
gaat vergelijking aan en gaat wetenschappelijk na of het klopt
Meer weten?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Renaissance
1 opmerking:
Dit sonnet gaat over een man die de naam van zijn geliefde op het strand in het zand schrijft. Echter, de golven wissen de letters meteen uit. Dit deed hij nogmaals, maar weer werden de letters bedolven onder het zeewater. De man wil aangeven, dat zijn liefde voor eeuwig is, maar zoals de zee al aangeeft (door het wegspoelen van de letters): iets wat kan sterven (dus ook mensen) kun je niet eeuwig maken.
In het laatste deel van het sonnet wordt aangegeven door de man, dat hij de schoonheid van de vrouw heeft beschreven en hiermee haar schoonheid dus voor eeuwig vastlegt. Dus ook al zal er iemand te komen overlijden, de liefde zal tussen doorleven en in de hemel samenkomen.
De wending (of val, keer, volta, chute) zit bij het begin van de 9de versregel. In de eerste 2 strofes wordt aangegeven, dat niets eeuwig is, In de 9de versregel tot en met de 14de versregel wordt beschreven, dat de liefde is vastgelegd en dus voor eeuwig is.
In dit gedicht zitten weinig ingewikkelde beeldspraak, weinig woordspelingen en weinig dubbelzinnigheden. Het rijmschema van dit sonnet luidt: abab bcbc cdcd ee. Dit rijmschema is van een Engels sonnet. Het leuke aan deze vorm is, dat het begin van elke nieuwe strofe aansluit op de laatste versregel van de strofe daarvoor. (4, prey – 5, assay) en (8, likewise – 9, devise).
Personal Opinion
Wij vinden dit gedicht van Spenser erg mooi, omdat het op een prachtige manier de liefde tussen man en vrouw uitlegt. De man houdt echt van de vrouw en wil haar nooit meer kwijt. Over iets mooiers kan je niet schrijven, lijkt ons.
Een reactie posten